آلبوم‌های منتشرشده: درآمد حاصل از فروش نسخه‌های فیزیکی یا دیجیتال و پخش آنلاین همچنان متعلق به وراث است.

قطعات منتشرنشده: اگر امید جهان قبل از فوت آثاری ضبط کرده ولی منتشر نکرده باشد، وراث می‌توانند با رعایت حقوق معنوی و قراردادهای قبلی، آن‌ها را منتشر کنند.

قراردادهای قبلی: اگر قرارداد پخش یا نشر با یک شرکت موسیقی منعقد شده باشد، وراث موظف‌اند به آن پایبند باشند، مگر اینکه مدت یا شرایط قرارداد پایان یافته باشد.

برخی از مشکلات رایجی که ممکن است در خصوص آثار امید جهان یا دیگر هنرمندان مطرح شود:

قراردادهای معلق یا ناقص: اگر قراردادی در زمان حیات هنرمند منعقد شده باشد ولی اجرا نشده باشد، تکلیف آن در صورت فوت ممکن است محل اختلاف باشد.

آثار منتشرنشده: وراث باید تصمیم بگیرند که آیا آثار منتشرنشده هنرمند را منتشر کنند یا خیر، و این موضوع گاهی منجر به اختلاف خانوادگی می‌شود.

حقوق معنوی: حتی اگر وراث بخواهند تغییری در اثر ایجاد کنند، قانون اجازه تحریف یا تغییر اساسی را نمی‌دهد.

تعارض با ناشران و پلتفرم‌های پخش: ممکن است شرکت‌های پخش موسیقی ادعای مالکیت یا سهم بیشتری داشته باشند که نیازمند بررسی قراردادهای رسمی است.

بر اساس قوانین ایران، آثار امید جهان پس از فوت او همچنان تحت حمایت قانونی هستند. حقوق مادی این آثار تا ۳۰ سال به وراث منتقل می‌شود و آن‌ها می‌توانند از محل فروش یا پخش آثار درآمد کسب کنند. اما حقوق معنوی همیشگی است و باید نام و شخصیت هنرمند حفظ شود. در نتیجه، هرگونه استفاده تجاری یا انتشار آثار او نیازمند رعایت قوانین مربوطه و توافق میان وراث است.